தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து தொடர்பான சர்ச்சையைப் பல்வேறு கோணங்களில் விவாதித்த நம் ஊடக சமூகம் இப்போது மறந்து கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் எனக்கு நெடுநாள் எழுத நினைத்திருந்த ‘மனோன்மணீயம்’ பதிப்பு பற்றிச் சில செய்திகளைப் பகிர்ந்துகொள்ள இதுவே பொருத்தமான சந்தர்ப்பம்.

கவிஞர் மகுடேசுவரன் தம் முகநூல் பதிவில் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து தொடர்பான புதிய சிக்கல் ஒன்றை முன்வைத்துள்ளார். அக்கருத்து:

‘மனோன்மணீயத்தின் புகழ்பெற்ற பதிப்பான முனைவர் சி. பாலசுப்பிரமணியன் பதிப்பித்த நூலில்,

தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்தநறுந் திலகமுமே

தெக்கணமும் அதிற்சிறந்த திராவிடநல் திருநாடும்

என்று அடிமாறி அச்சாகியுள்ளது. பிற்பாடு பல நூல்களில் உள்ளவையும் பாடப்படுபவையும்

தெக்கணமும் அதிற்சிறந்த திராவிடநல் திருநாடும்

தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்தநறுந் திலகமுமே !

அத்திலக வாசனைபோல் அனைத்துலகும் இன்பமுற…

என்றே உள்ளன.

‘தெக்கணம்’ என்று தொடங்கும் அடிதான் முதலில் வரலாகும், பிறகுதான் ‘தக்கசிறு’ என்ற அடிவரும்” என்று பலரும் குழப்பமடைய இப்பதிப்பே காரணமாக இருக்கலாம். சுந்தரனார் எவ்வாறு எழுதினார் என்பது தெரியவில்லை. தலைப்படியை நோக்கவேண்டும். செய்யுள்களில் இவ்வாறு அடிமாற்றி அமைந்தாலும் உரிய பொருளைக்கொள்வார்கள். அதற்கேற்ற பொருள்கோள் முறைகள் உள்ளன.’ (19-10-24)

தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்தநறும் திலகமுமே

தெக்கணமும் அதிற்சிறந்த திராவிடநல் திருநாடும்

ஆகிய இரண்டடிகளில் எது முதலில் வர வேண்டும் என்பதுதான் சிக்கல். இப்போது தமிழகத்தில் பாடும் வாழ்த்தில் ‘தெக்கணமும்’ என்பதே முதலில் இருக்கிறது; ‘தக்கசிறு’ எனத் தொடங்கும் அடி அடுத்ததாக வருகிறது. இவற்றில் எது முதலில் வரும் எனக் குழப்பமடையச் சி.பாலசுப்பிரமணியன் பதிப்பே காரணமாகலாம் என்கிறார் மகுடேசுவரன். அவர் அப்பதிப்பை மட்டுமே பார்த்திருக்கிறார். சுந்தரனார் எப்படி எழுதினார் என்றறியத் தலைப்படியை (தலைப்பு அடி அல்ல; தலைப் படி – மூலப்பிரதி) நோக்க வேண்டும் என்றும் கூறியுள்ளார்.

மனோன்மணீயத்தின் முதற்பதிப்பு 1891ஆம் ஆண்டு வெளியாயிற்று. பெ.சுந்தரம் பிள்ளை வாழ்ந்த காலத்தில் வந்த பதிப்பு அது. அதன்பிறகு முப்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகப் பதிப்பிலேயே இல்லை. ஆனால் பல்கலைக்கழகப் பாடத்திட்டத்தில் நாடகத்தின் சிற்சில பகுதிகள் வைக்கப்பட்டன. அவற்றுக்குப் பலரும் உரை எழுதினர். முழுமையான நூல் 1922ஆம் ஆண்டுதான் இரண்டாம் பதிப்பாக வெளியாயிற்று. அதன் பதிப்பாசிரியர் பேராசிரியர் ச.வையாபுரிப் பிள்ளை. அவர் முதலில் பதிப்பித்த நூல் இதுதான். தமிழுலகில் பெரும்பதிப்பாசிரியராகவும் ஆராச்சியாளராகவும் திகழ்ந்த அறிஞர் அவர்.

அவரது ஆய்வுக் கருத்துக்களில் உடன்பாடு இல்லாதவர் பலர். ஆனால் அவரது பதிப்புகளை எவரும் குறைசொல்ல இயலாது. உ.வே.சாமிநாதையரோடு பதிப்புப் பணி முடிந்துவிட்டது என்பதான எண்ணம் நிலவிய காலத்தில் அடுத்த கட்டப் பதிப்புகள் எப்படி இருக்க வேண்டும் என எடுத்துச் சென்று முன்மாதிரிகளை உருவாக்கியவர். ஓலைச்சுவடியில் இருந்து அச்சில் கொண்டு வந்துவிட்ட பிறகும் விதவிதமான பதிப்புகளை ஆக்கலாம்; ஆக்கும் தேவையிருக்கிறது என்பதைச் செயல்பூர்வமாக நிறுவியவர். பதிப்பித்த முதல் நூலிலேயே அவரது பதிப்புப் பார்வைகள் துலங்குகின்றன.

அப்பதிப்புச் சிறப்புகளைக் காணும் முன்னர் மகுடேசுவரன் எழுப்பிய ஐயத்தைத் தெளிவித்துவிடலாம். 1891இல் வெளியான முதற்பதிப்பைப் பார்க்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டவில்லை. ஆனால் ச.வையாபுரிப் பிள்ளையின் பதிப்பு காணக் கிடைக்கிறது. முதற்பதிப்பை ஆதாரமாகக் கொண்டே தம் பதிப்பை அவர் செய்துள்ளார்.

‘சென்னை சர்வகலா சங்கத்தாரால் பாடமாக நியமனம் பெற்ற பகுதிகளை ஆசிரியரவர்கள் தாமே நன்கு பரிசோதித்துச் சிற்சில இடங்களில் திருத்தஞ் செய்து பதிப்பித்திருந்தார்கள். இத்திருத்தமான பாடங்களையே இப்பதிப்பில் கைக்கொண்டிருக்கிறேன். ஆனால் ஒப்புநோக்க விரும்புவார்க்கு முதற்பதிப்புப் பாடங்களும் விவரணக் குறிப்பில் தரப்பட்டிருக்கின்றன’ (ப.ii)

என்று தம் முன்னுரையில் அவர் கூறுகிறார். முதற்பதிப்பையும் பாடப்பகுதியாக வைத்தவற்றில் சுந்தரம் பிள்ளையே செய்த திருத்தங்களையும் ஒப்புநோக்கி இப்பதிப்பை அவர் செய்திருக்கிறார். பாட வேறுபாடுகளைப் பின்னிணைப்பில் கொடுத்திருக்கிறார். ஆகவே இந்தப் பதிப்பைவிட நம்பகமானது வேறொன்று இருக்க இயலாது. இப்பதிப்பில்,

தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்தநறும் திலகமுமே

தெக்கணமும் அதிற்சிறந்த திராவிடநல் திருநாடும்

என்றுதான் இருக்கிறது. அதாவது ‘தக்கசிறு’ எனத் தொடங்கும் அடிதான் முதலில் வருகிறது. அதற்கடுத்துத்தான் ‘தெக்கணமும்’ அடி. இப்பதிப்பைப் பின்பற்றியே பிறர் பதிப்புகளும் வந்திருக்கின்றன. அவற்றை எல்லாம் பதிப்பு என்று சொல்ல முடியாது. தொடர்ந்து பாடநூலாக அது இருந்ததால் பலரும் பல்வேறு குறிப்புகளுடன் வெளியிட்டனர். முக்கியமான சிலவற்றைக் காணலாம்.

வையாபுரிப் பிள்ளை பதிப்பை அடியொற்றி 1933இல்  மூன்றாம் பதிப்பைச் சைவ சித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம் வெளியிட்டது. அதிலும் ‘தக்கசிறு’தான் முதலடி; ‘தெக்கணமும்’ அடுத்த அடிதான்.

அடுத்து 1961இல் வெளியான மயிலை சீனி.வேங்கடசாமியின் பதிப்பைச் சொல்லலாம். அவரது ஆய்வுப் பார்வையைப் பற்றி விவரிக்க வேண்டியதில்லை. அப்பதிப்பிலும் ‘தக்கசிறு’தான் முதலடி; ‘தெக்கணமும்’ அடுத்த அடியே.

மனோன்மணீயத்திற்கு விளக்கமும் விமர்சனமும் பி.ஸ்ரீ. எழுத முல்லை முத்தையாவைப் பதிப்பாசிரியராகக் கொண்டு ஒருபதிப்பு வெளியாகியுள்ளது. அதன் ஆண்டைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அதன் மறுபதிப்பை 1992இல் நியூ செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ் வெளியிட்டுள்ளது. அதில் முந்தைய பதிப்பு விவரங்கள் ஏதுமில்லை. அப்பதிப்பிலும்  ‘தக்கசிறு’ முதல்; ‘தெக்கணமும்’ அடுத்து.

இவற்றின் தொடர்ச்சியில் வந்ததுதான் சி.பாலசுப்பிரமணியனின் பதிப்பு. இதன் முதற்பதிப்பு வந்த ஆண்டு எனக்குத் தெரியவில்லை. ஏழாம் பதிப்பு 1978.  இதிலும் ‘தக்கசிறு’ முதலடி; ‘தெக்கணமும்’ அடுத்ததே.

இவையனைத்தும் ச.வையாபுரிப் பிள்ளை பதிப்பையே பின்பற்றியுள்ளன என்பது தெளிவு. முன்பகுதியிலும் பின்னிணைப்பிலும் காலத்திற்கேற்பச் சிலவற்றை விட்டும் சிலவற்றைச் சேர்த்தும் வெளியிட்டுள்ளனர். ஆனால் அனைத்திலும் பாடம் ஒன்றுதான். ‘தமிழ்த் தெய்வ வணக்கம்’ என்னும் தலைப்பும் ஒன்றுதான்.

மூலபாட ஆய்வு நோக்கில் எந்த அடி முதலில் அமைவது சரியானது? இப்பாடலில் உருவகமும் உவமையும் கலந்து வருகின்றன. உருவகத்தில் பொருள் முதலிலும் உவமை அடுத்தும் வரும். ‘நிலமடந்தை’ உருவகம். நிலம் – பொருள்; மடந்தை – உவமை. மடந்தை போன்ற நிலம் என்றிருப்பின் உவமைத்தொடர். நிலமாகிய மடந்தை என்னும் போது  உருவகம். உவமையும் முறை மாறி வரலாம். ‘எனக்கும் கொஞ்சம் நிலமுண்டு, ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் கைக்கொடி போல’ என ஞானக்கூத்தன் எழுதுகையில் உவமை இரண்டாவதாகவே வருகிறது. இப்படி அமைவது அரிது.

‘நீராடும் கடலுடுத்த’ பாடல் உவமை முதலிலும் உவமேயம் அடுத்தும் வருதல் என்னும் அமைப்பைக் கொண்டது. ‘நிலமாகிய பெண்ணுக்குச் சீராரும் வதனம் (என) போலத் திகழ்கிறது பரத கண்டம்.’ வதனம் – உவமை; பரத கண்டம் – உவமேயம். அதன் தொடர்ச்சியில் பிறைநுதல் போன்ற தெக்கணம் (தட்சிணம் என்பதன் திரிபுதான் தெக்கணம். தட்சிணம் – தெற்குப் பகுதி); திலகம் போன்ற திராவிடத் திருநாடு என்று அமைகிறது. திலகத்தின் வாசனை போன்ற தமிழணங்கின் பெருமை. ஆகப் பாடல் அமைப்பின் அடிப்படையில் பார்த்தால்,

தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்தநறும் திலகமுமே

தெக்கணமும் அதிற்சிறந்த திராவிடநல் திருநாடும்

என்பதே சரியான பாடம்.

தமிழ்நாடு அரசு அங்கீகரித்துள்ள வாழ்த்தில் ‘தெக்கணமும்’ எனத் தொடங்கும் அடி முதலிலும் ‘தக்கசிறு’ அடுத்தும் அமைந்திருக்கிறது. பாட நூல்கள், அரசு வெளியீடுகள் அனைத்திலும் இப்படித்தான். அதற்கான காரணம் தெரியவில்லை. 1967இல் அமைந்த அறிஞர் அண்ணா ஆட்சியில் இப்பாடலை வாழ்த்தாக ஏற்கும் கருத்தும் முன்மொழியப்பட்டாலும் 1970ஆம் ஆண்டு முதல்வராக இருந்த கலைஞர் கருணாநிதிதான் ஆணை வெளியிட்டவர்; அங்கீகரித்தவர். அப்போது அறிந்தே அடிகளை மாற்றி அமைத்தாரா, யார்யார் இம்மாற்றத்தில் தொடர்புடையோர் என்பதைப் பற்றி அறிய முடியவில்லை. அது ஆய்வுக்குரியது.

—–   21-10-24.

குறிப்பு: இக்கட்டுரையை வெளியிட்ட பிறகு இன்று (26-10-24) அரசாணை நகல் கிடைத்திருக்கிறது. நண்பர் சத்தியப்பெருமாள் பாலுசாமி தம் முகநூல் பக்கத்தில் பகிர்ந்திருக்கிறார். ச.வையாபுரிப் பிள்ளை பதிப்பில் உள்ளது போலத்தான் அரசாணையிலும் பாடல் வடிவம் உள்ளது. அப்படியானால் இசையமைப்புக்கு ஏற்ப அடிகளை முன்பின் மாற்றியிருக்க வாய்ப்புள்ளது. அதைப் பற்றிய தகவல்களை ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

—   26-10-24